Göz Tembelliği (Ambliyopi), bir gözün görme keskinliğinin diğer gözle karşılaştırıldığında normalden daha düşük olması durumudur. Gözde fiziksel bir yapı sorunu bulunmamakla birlikte, beynin bir gözden gelen görüntüyü daha az dikkate alması veya ihmal etmesi sonucunda gelişir. Bu durum, genellikle çocukluk döneminde başlar ve erken müdahale edilmediği takdirde kalıcı görme kaybına yol açabilir.
Göz tembelliği, farklı nedenlerle gelişebilir:
- Şaşılık (Strabismus): Şaşılık, gözlerden birinin paralel olmaması durumudur. Beyin, iki gözden gelen farklı görüntüleri birleştirmekte zorlanır, bu yüzden biri daha az kullanılabilir. Bu durum, göz tembelliğine yol açabilir.
- Refraksiyon Hataları (Miyopi, Hipermetropi, Astigmatizm): Eğer bir gözde yüksek miyopi (uzağı görememe), hipermetropi (yakını görememe) veya astigmatizm (bulanık görme) gibi görme bozuklukları varsa, bu göz düzgün bir şekilde odaklanamaz. Beyin, daha iyi görebilen gözden gelen görüntüyü tercih eder ve diğer göz tembel kalır.
- Katarakt: Doğumsal veya erken yaşta gelişen katarakt, göz merceğinin bulanıklaşması nedeniyle görme kaybına yol açar. Eğer tedavi edilmezse, bu durum göz tembelliğine neden olabilir.
- Göz Yaralanmaları: Bir gözdeki yaralanmalar, net görme yeteneğini engelleyebilir ve o göz tembel kalabilir.
Göz tembelliği, başlangıçta gözde hiçbir fiziksel belirti göstermeyebilir. Çocuklar bu durumu fark etmeden büyüyebilirler, bu nedenle düzenli göz muayeneleri önemlidir. Eğer göz tembelliği erken dönemde tespit edilirse, tedavi edilme şansı daha yüksektir. Ancak tedavi edilmediği takdirde, beyin zayıf gözün görüntüsünü reddederek o gözde kalıcı görme kaybı oluşturabilir.
